Kazuo Ishiguro – The Remains Of The Day (1989)

Φανατικοί φίλοι του blog (δηλαδή μαμά), ελπίζω να με συγχωρέσετε για την τρίμηνη απουσία μου, αλλά κάποιες επιπλοκές στην υγεία μου με κράτησαν μακριά σας, αλλά όχι και μακριά από την ανάγνωση όμορφων βιβλίων. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να διαβάζει ‘μίκυ μάου’ και να βλέπει σαχλές ταινίες του Hollywood, αναρωτιόμουν αν όντως το πολυδιαφημισμένο concept του να βλέπεις τη ζωή σου να περνάει μπροστά από τα μάτια σου όταν ο Χάρος ετοιμάζεται να χώσει τη γλώσσα του στις αμυγδαλές σου είναι αληθινό. Μπορεί τα καρδιολογικά μου προβλήματα να είχαν αίσια κατάληξη, μιας και δε σας γράφω τώρα από ένα τζακούζι γεμάτο γυμνές μοντέλες με αίσθηση του χιούμορ και αδυναμία στους κοκκινομάλληδες (παράδεισος), αλλά την ώρα που η φάτσα του αναισθησιολόγου (του οποίου η ομοιότητα με τον Anthony Hopkins ήταν τρομακτική) έσβηνε από τα μάτια μου, η ζωή μου πέρασε από μπροστά μου σαν ανιαρό φιλμάκι! …τόσο ανιαρό που το πράγμα που μου έμεινε πιο έντονο όταν πια ξύπνησα από το χειρουργείο ήταν η περίοδος της ζωής μου που ετοιμαζόμουν να δώσω εξετάσεις για το proficiency.    

   

Η παραπάνω αποτυχημένη αλληγορική μπούρδα που έγραψα για εισαγωγή, έχει σκοπό να γνωστοποιήσει στον φίλο αναγνώστη ότι προσφάτως διάβασα το Remains Of The Day του αγγλοθρεμένου ιάπωνα συγγραφέα Kazuo Ishiguro, που είναι και το βιβλίο που είχα διαβάσει για να πάω να δώσω τις ριμάδες τις εξετάσεις των αγγλικών πριν 16 χρόνια. Ε …και λίγο η νοσταλγία, λίγο η αλλόκοτη γοητεία που μου ασκεί η περσόνα του βρετανού μπάτλερ, λίγο ότι το μυθιστόρημα το βρήκα εξαιρετικό και λίγο ότι βαριέμαι τώρα και δεν έχω τι άλλο να κάνω, είπα να γράψω δύο πραγματάκια στο blog γι’ αυτό το βιβλίο.

Βρισκόμαστε στην Αγγλία των 50s και ο κεντρικός μας ήρωας, ο μπάτλερ του Darlington Hall  ονόματι Mr Stevens, ξεκινάει με το αυτοκίνητο του νυν αμερικάνου εργοδότη του για σύντομες (και κατά πολύ καθυστερημένες) διακοπές στην ξακουστή βρετανική επαρχεία. Ο τελικός του προορισμός είναι η μικρή πόλη στην οποία κατοικεί η προ εικοσαετίας οικονόμος του Darlington Hall, Miss Kenton, την οποία ο αυστηρός και ταγμένος επαγγελματίας κύριος Stevens ευελπιστεί να επανεντάξει στο προσωπικό του ιστορικού σπιτιού. 

Η αφήγηση γίνεται με την εξιστόρηση του ταξιδιού του κύριου Stevens παράλληλα με αναδρομές στο παρελθόν όπου αυτός και η δεσποινίς Kenton βρίσκονταν στη δούλεψη του Λόρδου Darlington την εποχή πριν το Β Παγκόσμιο πόλεμο. Με αυτόν τον τρόπο και καθώς η ανάγνωση προχώρα, το ημι-επαγγελματικό ταξίδι ενός μπάτλερ μεταμορφώνεται σε μία ιστορία ανεκπλήρωτου έρωτα. Και καθώς η ανάγνωση προχωρά ακόμα πιο πολύ και οι ήρωες τις ιστορίας ‘γδύνονται’ σταδιακά, το πράγμα γίνεται ελαφρώς πιο τραγικό καθώς συνειδητοποιούμε το πώς κάποιες στρεβλές ενδεχομένως αντιλήψεις περί επαγγελματισμού, αξιοπρέπειας και κοινωνικής θέσης, γίνονται ο βωμός πάνω στον οποίο η ευτυχία θυσιάζεται με ένα μαχαίρι που στάζει εγωισμό και δειλία.    

Επειδή όμως οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά, πρέπει να τονίσω ότι η ιστορία αυτή ντύνεται με υπέροχες περιγραφές για υπηρέτες, δωμάτια, κήπους, τοπία, λόρδους, αυτοκίνητα και γενικά για όλο το κλίμα της εποχής, που δημιουργούν στη φαντασία μας ένα εξαιρετικό σκηνικό για μία χορταστική αφήγηση. Α! ... και το ταινιάκι δεν είναι καθόλου κακό! Αλλά διαβάστε πρώτα το βιβλίο. Έχει πιο πολύ πλάκα έτσι.

Άντα μου σε ευχαριστώ πολύ που μου έμαθες αγγλικά και που με έβαλες να διαβάσω αυτό το βιβλίο. Είσαι η καλύτερη δασκάλα...ever!