Tuesday, July 1, 2008

Μόνολογκ - Λένος Χρηστίδης (2008)

Ο καλύτερος Χρηστίδης σίγουρα! Για την ακρίβεια ο ωριμότερος Χρηστίδης ever. Κάτι περισσότερο από απολαυστικός, μου έδωσε την εντύπωση ότι έχει κρατήσει τις δεκάδες τέλειες βλάκειες απ’ όλα του τα βιβλία και τις έχει ενώσει όλες μαζί καταλήγοντας στο ΜΟΝΟΛΟΓΚ!

Θεωρώ ότι με το Μόνολογκ ο Λένος έπιασε κορυφή, απέδειξε περίτρανα για ακόμα μια φορά τη λογοτεχνική του διάνοια. Δεν το ξεκινούσα επειδή φοβόμουν την απογοήτευση. Έχοντας στην πλάτη σου βιβλία όπως το Λοστρέ, το Ψυχ, ο Πάγος θεωρούσα σχεδόν αδύνατο να ανέβεις κι άλλο ή έστω να κρατηθείς εκεί. Ξεκινάω λοιπόν τα Μόνολογκ και απλώς ο Λένος με έστειλε.

Οι ατάκες κατά ριπάς, λεξοπλάστης σε πολύ μεγάλα κέφια, δεν αφήνει τίποτα όρθιο, κανείς δεν ξεφεύγει, αυστηρός όσο ποτέ πάλι. Σαρωτικός, Μόντι Παϊθονική γραφή, ακατάλληλος για νεοέλληνες, γεροντοκόρες, νεσυντηρητικούς, νεοφιλελεύθερους, σοσιαλιστές, αριστερούς, αδερφές, γκόμενους, γκόμενες, γιάπηδες, κουλτουριάρηδες, γαμιάδες, τσόλια.

Ακατάλληλος για βλάκες.

Ως Εκ Θαύαματος - Κωνσταντίνος Τζούμας (2008)

Τίποτε λιγότερο απ’ ότι περίμενα. Το βιβλίο είναι ο Τζούμας. Με σημερινή μανιέρα βέβαια. Το βιβλίο θυμάται. Και βέβαια η πρόζα είναι καταπληκτική. Το κείμενο είναι σχεδόν αδύνατο να ανεξαρτητοποιηθεί από τη φιγούρα του Τζούμα. Να κάτσει κανείς να αναλύσει τον Τζούμα είναι άσκοπο. Εμβληματική εικόνα. Πάντα. Από την αντίδραση σε στυλ Παπαούμ μαο μαο του Νικολαΐδη, στους γκροτέσκους Δράκουλες του Ζερβού, ως το σημερινό καθημερινό σόου υπήρξε αυτό που ο ίδιος επαναλαμβάνει συχνά. Χορευτής στην κόψη του ξυραφιού.

Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου προκάλεσε η γενναιοδωρία του κειμένου. Τη στιγμή που όλες οι βιογραφίες είναι η αποκορύφωση του ναρκισσισμού, ο Τζούμας περνάει τον εατό του – αφηγητή σε δεύτερο πλάνο και πρωταγωνιστές γίνονται οι φίλοι, οι γυναικές, η παρέα. Απαλλαγμένος απ’ την αγωνία να με «παραδεχτούν», ο Τζούμ παραδίδει ένα βιβλίο ανάλαφρο, χαριτωμένο, βιτριολικού χιούμορ, και φτήνει κομψά στα μούτρα την νεοελληνική κουρελαρία. Παραδίδει με πλήρη έλλειψη διδακτισμού ένα μάθημα επιβίωσης με χάρη σε ένα βαθειά αρρωστημένο περιβάλλον.

Γι’ αυτούς που δεν τους αρέσουν τα πολλά φώτα..