Haruki Murakami – South Of The Border, West Of The Sun (1992)

Δεν πρόκειται περί αγγλοφιλίας αγαπητές κι αγαπητοί φίλοι. Όπως πιθανόν να έχετε ψυλλιαστεί, τους τίτλους των βιβλίων που διαβάζω τους παραθέτω στη γλώσσα στην οποία τα διαβάζω. Είτε στα ελληνικά είτε στα αγγλικά δηλαδή, γιατί τα γαλλικά μου δεν επαρκούν για λογοτεχνικές περιπέτειες και τα ρωσικά μου απλά περιορίζονται σε γονιδιακό επίπεδο. Άντε…για να μην ξεχνάμε την εθνική μας ταυτότητα (όσο κι αν κάποιοι από εμάς προσπαθούν)….

Χαρούκι Μουρακάμι - Νότια Των Συνόρων, Δυτικά Του Ήλιου

Αυτό είναι το δεύτερο βιβλίο του Ιάπωνα συγγραφέα που διαβάζω και σίγουρα δε θα σταματήσω εδώ. Μάλλον είμαι λίγο μαζόχας και θα έπρεπε να το ‘κοιτάξω’, αλλά η συναισθηματική κόλαση, πόσο μάλλον όταν είναι τόσο ωραία δοσμένη, έχει κι αυτή τη γοητεία της. Με μία πρόταση (για να το παίξω και λίγο εξυπνάκιας) θα έλεγα ότι το βιβλίο είναι ένα σύντομο λογοτεχνικό όνειρο που περιγράφει έναν ατελείωτο συναισθηματικό εφιάλτη! ΓΟΥΑΟΥ….για να δούμε…

Ο μικρός Hajime είναι μοναχογιός μια μεσοαστικής οικογένειας των προαστίων που βρίσκει συντροφιά στη συνομήλική του (μοναχοκόρη) Shimamoto. Ο ιδιαίτερος δεσμός που αναπτύσσουν διακόπτεται (άλλα σίγουρα δεν ξεχνιέται) όταν ο Hajime μετακομίζει με την οικογένεια του σε ένα πιο μακρινό προάστιο. Από εκεί, η παιδικότητα δίνει τη θέση της στην εφηβεία και στην ενηλικίωση. Μέσα σε αυτήν την πορεία ο Hajime ερωτεύεται, προδίδει, πληγώνει και πληγώνεται, ότι δηλαδή κάνει πάνω-κάτω κάθε άνθρωπος σε τέτοιες ηλικίες. Τα σημάδια όμως μένουν και πολλές φορές είναι βασανιστικά. Μετά από μία συναισθηματικά κενή περίοδο, ο πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος βρίσκει νόημα στην Yukiko, που του χαρίζει δύο κόρες και μία καινούρια ζωή με τη βοήθεια του ‘μπαμπά’.

Η ζωή κυλάει εύκολα στα προάστια του Τόκιο, και οι δουλειές στα Jazz bars του Hajime πάνε καλά. Είπαμε όμως ότι κάποια πράγματα μας σημαδεύουν ανεξίτηλα και τα κουβαλάμε πάντα μέσα στο μυαλό μας, όσο και να προσπαθούμε να τα στριμώξουμε στην πιο σκονισμένη γωνία του. Η Shimamoto κάνει την εμφάνισή της, φροντίζοντας να κρατάει την ως τότε ζωή της απόλυτα μυστική! Άντε και πολλά σας είπα. Διαβάστε το βιβλίο να δείτε τι γίνεται παρακάτω.

Ιδιαίτερη σημασία δεν έχει το τι γίνεται παρακάτω. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι ο Murakami περιγράφει με προσεγμένες λεπτομέρειες και πολύ ‘βατή’ γλώσσα, μία ιστορία φαινομενικά απολύτως ρεαλιστική, που μέσα από τον ψυχισμό του ήρωα φτάνει να αγγίζει τα όρια του φανταστικού. Οι αναφορές σε μουσικές, ρούχα, βιβλία κλπ και πάλι δε λείπουν και δεν είναι καθόλου περιττές μιας και ζωγραφίζουν πολύ επιτυχημένα τους χαρακτήρες αλλά και το συγγραφέα.

Καλή ανάγνωση και…προσοχή στους παιδικούς έρωτες!